Ελληνική διασπορά

Γενικά

Όταν λέμε "διασπορά" εννοούμε τη μετανάστευση των ατόμων ενός έθνους σε διάφορες ξένες χώρες. Συνεπώς, η "ελληνική διαφορά" αφορά τη μετανάστευση των Ελλήνων στις ξένες χώρες σε όλες τις ηπείρους της γης.

Η ενότητα αυτή εξετάζει και δίνει πληροφορίες σε σχέση με τη μετανάστευση γενικά στη Γερμανία και πιο ουσιαστικά στο Ντίσελντορφ.

Ο ελληνικός πληθυσμός στον ευρύτερο χώρο του Ντίσελντορφ

(Ημερομηνία άρθρου: Απρίλιος 2019)

Η πόλη του Ντίσελντορφ είναι μια από τις πιο όμορφες πόλεις στην οποία μπορεί να ζήσει κάποιος άνθρωπος. Είτε είναι ξένος είτε είναι Γερμανός. Στην πόλη μπορεί κανείς να βρει την ελληνική εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, το ελληνικό γενικό προξενείο για τη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία, ελληνικά σχολεία, ελληνικές επιχειρήσεις, μαγαζιά, καφέ, πολιτιστικούς συλλόγους και άλλα στοιχεία της ελληνικής ζωής. 

Είναι γεγονός ότι ο ευρύτερος χώρος του Ντίσελντορφ φιλοξενούσε ήδη από πολύ παλιά Έλληνες μετανάστες, οι οποίοι κατέφτασαν στην περιοχή με σκοπό να εργαστούν στα εργοστάσια και στα ορυχεία της περιοχής ως Gastarbeiter. Οι επόμενες γενιές παρέμειναν στην πόλη αυξάνοντας τον ελληνικό πληθυσμό. Αλλά και μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων που ζουν σήμερα στην πόλη εγκαταστάθηκε σε αυτήν τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της ελληνικής οικονομικής (και κοινωνικής) κρίσης. 

Εδώ γεννιέται το εύλογο ερώτημα: "Είναι η πόλη του Ντίσελντορφ καλή για να ζήσει κάποιος Έλληνας;" Η απάντηση είναι ότι "γενικά ναι, αλλά εξαρτάται από την κάθε περίπτωση ξεχωριστά". Γιατί μια πολύ βασική προϋπόθεση για να ζήσει κάποιος στο Ντίσελντορφ είναι να προσπαθήσει αυτός να εγκλιματιστεί στην κοινωνική ζωή και τα δρώμενα αυτής της κοσμοπολίτικης πόλης. Και γράφοντας "κοσμοπολίτικη", εννοούμε πραγματικά κοσμοπολίτικη πόλη. Που κοινό της σημείο είναι η γερμανική γλώσσα και η πιο ανοιχτή στους ξένους πολιτισμούς γερμανική κοινωνία της πόλης. Από τη στιγμή που κάποιος ξεκινάει να μαθαίνει τη γλώσσα και βρίσκει εργασία σε κάποια σωστή γερμανική επιχείρηση, αντιλαμβάνεται σταδιακά ότι το κλίμα αυτής της πόλης είναι αρκετά φιλικό για εμάς τους Έλληνες. Είναι τότε που η πόλη ξεκινάει να γίνεται με τον καιρό το δεύτερο σπίτι μας, η δεύτερη πατρίδα μας. Ίσως να παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό και το διεθνές αεροδρόμιο της πόλης που μέσα σε μερικές ώρες μας συνδέει απευθείας με τη χώρα μας. Ίσως, επίσης, και ο μεγάλος αριθμός των Ελλήνων και των Ελληνίδων που συναντά κανείς μέσα στην καθημερινότητά του εκεί. Είναι αδύνατο να μην τύχει να συναντήσεις κάποιον Έλληνα ή να μην ακούσεις κάτι ελληνικό καθώς διασχίζεις την πόλη, στα ψώνια σου, στον δρόμο για τη δουλειά σου, στα νοσοκομεία, στους σταθμούς και οπουδήποτε αλλού. Η πόλη είναι, εν μέρει, και "ελληνική" για εμάς του Έλληνες που ζούμε εδώ.

Βέβαια, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Οι πρώτες γενιές αντιμετώπισαν σημαντικό πρόβλημα στον βιοπορισμό τους, κυρίως λόγω της δύσκολης φύσης των εργασιών τους, της νοσταλγίας για την πατρίδα, της υπέρμετρης αφοσίωσής τους στο καθετί ελληνικό και της μικρής προσπάθειάς τους να ενσωματωθούν στη γερμανική κοινωνία. Σιγά-σιγά, όμως, οι επόμενες γενιές μέσα από τη μάθηση της γερμανικής γλώσσας, την επίσκεψη γερμανικών σχολείων, την εργασία σε πιο "γερμανικούς" τομείς και την εξοικείωση με τον γερμανικό τρόπο ζωής, κατόρθωσαν να ενσωματωθούν κατά μεγάλο βαθμό και στη γερμανική κοινωνία του Ντίσελντορφ. Έτσι, σήμερα οι περισσότεροι Έλληνες που είναι γεννημένοι στην πόλη έχουν σχετικά καλές εργασίες και ζουν τόσο καλά όσο και οι Γερμανοί της. Αλλά και οι πτυχιούχοι και τεχνικά εξειδικευμένοι Έλληνες που ήρθαν πρόσφατα από την Ελλάδα στο Ντίσελντορφ για δουλειά, μπόρεσαν σιγά-σιγά να σταθούν στα πόδια τους. Κάνοντας στην αρχή πρόχειρες εργασίες, αφοσιώνοντας  παράλληλα πολύ κόπο, χρόνο και ενέργεια για να μάθουν καλά τη γερμανική γλώσσα και με τη βοήθεια της σωστής κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά και της τύχης κατόρθωσαν οι περισσότεροι να ενταχθούν σχετικά γρήγορα στη γενική κοινωνία του Ντίσελντορφ. Και όσοι έχουν οικογένεια και παιδιά φροντίζουν αυτά να πηγαίνουν στο σχολείο και να τα πηγαίνουν καλά στα μαθήματά τους για να έχουν καλύτερες ευκαιρίες στο μέλλον είτε μείνουν εδώ είτε επιστρέψουν αργότερα πίσω στην Ελλάδα.

 Είναι σημαντικό, πάντως, να παρατηρήσουμε ότι πάρα πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες που ζουν στην πόλη δεν επισκέπτονται συχνά ελληνικά μέρη, παρά μόνο όταν είναι σημαντική ανάγκη. Υπάρχουν αρκετοί Έλληνες που είναι τόσο ικανοποιημένοι με την καθημερινότητά τους μέσα στο γερμανικό στοιχείο, που δεν νοιώθουν την έντονη ανάγκη να επισκεφτούν οπωσδήποτε κάτι ελληνικό. Έτσι κι αλλιώς αυτό το τελευταίο και να θέλεις να το αποφύγεις στο Ντίσελντορφ αυτό είναι πολύ δύσκολο. Το ελληνικό στοιχείο είναι παντού.